Two is better than one (Tagalog)

So yeah. After some moments of extreme meditation, here it is.

Unang stanza:
Naalala ko'ng suot mo nung una
Naglalakad at nang makita ka
Nasabing, "Pwede tayo."
At lahat ng iyong ginagawa
Ngumingiti tuwing naalala
Ngayo'y wala na nga ba

Koro:
At tunay ngang
'Di ko kayang iwan ka
At tayong dal'wa'y sa isa't isa
Marami pang oras
Upang isipin ang hinaharap
Pero ngayon pa lang alam na ang bukas
Naisip bagay tayong dal'wa

Ikalawang stanza:
Naalala ko'ng hubog ng 'yong mukha
Ang labi mo't iyong mga mata
Hindi na malimutan
Tuwing ipipikit aking mata
Ikaw lang ang aking nakikita
Ngayo'y naniniwala

Koro:
Na tunay ngang
'Di ko kayang iwan ka
At tayong dal'wa'y sa isa't isa
Marami pang oras
Upang isipin ang hinaharap
Pero ngayon pa lang alam na ang bukas
Naisip bagay tayong dal'wa

Naalala ko'ng suot mo nung una
Naglalakad at nang makita ka...

Koro:
Na tunay ngang
'Di ko kayang iwan ka
At tayong dal'wa'y sa isa't isa
Marami pang oras
Upang isipin ang hinaharap
Pero ngayon pa lang alam na ang bukas
At naisip oooooh...
'Di ko kayang iwan ka
At tayong dal'wa'y sa isa't isa
Marami pang oras
Upang isipin ang hinaharap
At nalaman lang tapos na ang lahat
Bagay tayong dal'wa

Bagay tayong dal'wa

LOL. It's so corny, I know.